Jerzy Jarmasz
Urodzony: Smyga, powiat wołyński, 8 kwietnia 1939 r
Zmarł: Ottawa, Ontario, 26 sierpnia 2002
Rodzina zamieszkała w południowej części Kresów Wschodnich (Kresy Wschodnie), na które we wrześniu 1939 roku wkroczyły wojska radzieckie
Po ataku Niemiec na Związek Radziecki rodzina została deportowana na obaszar Polski Wschodniej latem 1943 roku
Przybył do obozu pracy na północy Niemiec w 1944 roku
Nie chcąc podlegać władzy sowieckiej i znajdując swój dom na zewnątrz nowych granic Polski rodzina przebywała w Niemczech, początkowo na uchodźstwie obóz dla Polaków, później w Ludwigsburgu (Baden-Würtemburg)
Zaczynając w wieku 14 lat, Jerzy studiował w Paryżu (Saint Sulpice & Henri IV szkoły średnie) oraz w seminarium duchownym prowadzonym przez polskich księży w celu zapewnieniu młodym polskim chłopcom lepszej edukacji
W listopadzie 1960 roku Jerzy wraz z rodzicami i najmłodszym bratem, przybył do Toronto (pozostała piątka jego rodzeństwa przeniosła się do Kanady w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku)
Pierwszy rok studiów ukończył na Uniwersytecie w Toronto; następnie przeniósł się do Ottawy, gdzie zrobił licencjat z psychologii na Uniwersytecie w Ottawie
Obronił tytuł magistra w 1968, i doktora w 1978 - na kierunku psychologia na Uniwersytecie Ottawskim
Uczestniczył w Zrzeszeniu Studentów Polskich zarówno na Uniwersytecie w Warszawie, jak i na Uniwersytecie w Ottawie - był prezesem, wiceprezesem, współpracownikiem stowarzyszenia, a także redagował biuletyn informacyjny na Uniwersystecie w Ottawie
W latach1968 - 1972: pracował jako psycholog w szpitalu St Vincent de Paul Hospital
W roku 1971 zawarł związek małżeński z Mercedes Rivera, pochodzącą z Hondurasu (Ameryka Środkowa). Mieli troje dzieci: Jerzego, Mario i Lidię-Gabrielę
W latach 1972 do 2002: pracował w Federalnej Służbie Publicznej (Manpower, Secretary of State / Heritage Canada, Health Canada) Jako starszy inspektor był zaangażowany w ocenę wielu programów federalnych dotyczących m.in. wielokultorowości, AIDS, przemocy w rodzinie.
W roku 1993 był jednym z założycieli Fundacji Dziedzictwa Polskiego w Kanadzie
Przez wiele lat był związany z Canadian Esperanto Association, Rozwój i pokój, stowarzyszenie rodziców Szkoły Polskiej im. W. Podoskiego w Ottawie
Aż do ostatnich dni prowadził kampanię przeciwko stosowaniu pestycydów na miejskich trawnikach
Propagował zainteresowanie polską kulturą i historią, cywilizacją Ameryki Łacińskiej, muzyką klasyczną; zawsze zajęty kwestiami środowiskowymi, polityką, kwestiami społecznymi
Hobby: ogrodnictwo, fotografia, muzyka (bogata kolekcja literatury polskiej), czytanie