Stanisław Rafał Kielar
Urodzony w 1928r. w Łodzi, Polska
Zmarł 2 sierpnia 2022r. w Ottawie, ON, Kanada
Jego ojciec, Franciszek Kielar, oficer Wojska Polskiego w stopniu majora, przez całą wojnę osadzony był w obozie Jeńców Wojennych, Oflag IIB Woldenberg. Matka, Władysława, sama wychowywała Stanisława i jego młodszą siostrę Barbarę.
Od grudnia 1940r. Stanisław należał do Związku Walki Zbrojnej, a potem, do ZMP- Szare Szeregi. Jesienią, 1942 r., Gestapo wykryło magazyn broni w domu pp Kiferów w Ursusie. Tadeusz Kifer został stracony w Oświęcimiu. Część broni ocalała. Za zgodą matki, Stanisław stał się magazynierem broni w domu rodziców. Magazyn funkcjonwał do 1945r., kiedy to Dowództwo Oddziału AK ujawniło listę oddziału, zapisując członków do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.
Zarys działalności w Polsce, w okresie po roku 1945.
Po ukończeniu studiȯw na Politechnice Warszawskiej, w 1956 roku, Stanisław otrzymał skierowanie do pracy w Polskim Radio, w dziale Postępu i Szkolenia Technicznego, gdzie pracował siedem lat. Kolejna praca to Zakład Doświadczalny Biura Urządzeń Techniki Jądrowej, następnie, był szefem produkcji w Zakładzie Doświadczalnym przy Katedrze prof. Groszkowskiego, aż do wyjazdu do Kanady, w 1971 roku. Po krótkim pobycie w Toronto, rozpoczął pracę w Ottawie, w Northern Telecom, w Mitel, a następnie w International Epitek Inc., gdzie pełnił obowiązki dyrektora Działu Inżynierii.
Służba Wojskowa:
Grudzień 1940 – Podziemne Organizacje Wojskowe,
3 września 1944 – Armia Krajowa “6 Wieś Grupy Kordian”,
Studium Wojskowe przy Politechnice Warszawskiej 1952,
Przeniesiony do rezerwy w 1953 roku.
Przynależność do Organizacji społecznych:
W Polsce, po 1945 r. nie należał do żadnej partii politycznej. Natomiast, należał do następujących organizacji społecznych:
Związek Bojownikȯw o Wolność i Demokrację,
Związek Zawodowy Pracownikȯw Poczt i Telekomunikacji w Polsce,
Stowarzyszenie Wynalazcȯw Polskich,
Stowarzyszenie Śpiewacze – Chȯr Męski “Harfa”.
Działalność na terenie Ottawskiej Polonii:
W latach 1989–99 był prezesem Chóru im. Ignacego Paderewskiego.
Od roku 1993, był członkiem zarządu SPK, Kolo #8 w Ottawie.
Od roku 2000, był prezesem Ottawskiego Klubu Teatralnego im. Jadwigi Domańskiej.
Od roku 2007, był dyrektorem Fundacji Dziedzictwa Polskiego w Kanadzie.
W lutym 2022 roku Stanisław Kielar został odznaczony jako „Patronem Honorowym” Fundacji Dziedzictwa Polskiego w Kanadzie.
Odznaczenia:
Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polski - 25 lipca 2005,
Krzyż Armii Krajowej, postanowieniem z dnia 25 marca 1999,
Medal za Warszawę 1939-1945,
Brązowy (dwukrotnie) Krzyż Kombatancki SPK,
Srebrny Krzyż Kombatancki SPK,
Złoty (dwukrotnie) Krzyż Kombatancki SPK,
Medal Zwycięstwa i Wolności – 17 sierpnia 1959,
Złoty Medal Wojska Polskiego – 26 czerwca 2013,
Złota Odznaka Kongresu Polonii Kanadyjskiej - 26 maja 2001,
Odznaka - 25 lat pracy społecznej w Kanadzie,
Dyplom Uznania z okazji 70 rocznicy powstania SPK w Ottawie - 12 sierpnia 2017,
Dyplom “Człowiek Roku Ottawa 2000”, za działalność na rzecz Polonii Ottawskiej,
Volunteer-of-the-Year 2002, Ottawa Rowing Club.